Ενδοσκοπική 3η κοιλιοστομία

Η 3η κοιλιοστομία είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος αντιμετώπισης του αποφρακτικού υδροκεφάλου, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις απόφραξης του υδραγωγού του Sylvius και της 4ης κοιλίας. Η εφαρμογή αυτής της τεχνικής απαιτεί εμπειρία και εξειδίκευση του Νευροχειρουργού και ειδικό ενδοσκοπικό εξοπλισμό.

Με τον ασθενή σε γενική νάρκωση, γίνεται μία μικρή οπή 1 εκατοστού (κρανιοανάτρηση) στην περιοχή του κρανίου πάνω από το μέτωπο. Από την οπή αυτή και με την υποβοήθηση της  νευροπλοήγησης, προωθείται το ενδοσκόπιο στην περιοχή της πλάγιας κοιλίας. Εντοπίζεται το τρήμα Monro που συνδέει την πλάγια με την 3η κοιλία του εγκεφάλου και δια μέσω αυτού προωθείται το ενδοσκόπιο στην 3η κοιλία. Στη συνέχεια γίνεται διάνοιξη του εδάφους της 3ης κοιλίας με ειδικά ενδοσκοπικά εργαλεία και δημιουργείται έτσι μια «στομία» δηλαδή ένα άνοιγμα μέσω του οποίου το εγκεφαλονωτιαίο υγρό μπορεί από την 3η κοιλία να παρακάμψει το κώλυμα και να κυκλοφορήσει ελεύθερα προς τις λεγόμενες βασικές δεξαμενές. Ο χειρουργός προωθεί το ενδοσκόπιο δια μέσω του ανοίγματος αυτού στην περιοχή της μεσοσκελιαίας δεξαμενής ώστε να ελεγχθεί ότι υπάρχει ελεύθερη και χωρίς συμφύσεις επικοινωνία. Η παράκαμψη της αιτίας της απόφραξης και η αποκατάσταση της ροής του εγκεφαλονωτιαίου υγρού προς την περιοχή της μεσοσκελιαίας δεξαμενής, δημιουργεί μια εναλλακτική οδό κυκλοφορίας και παρακάμπτοντας το κώλυμα, λύνει τον υδροκέφαλο.

Στο τέλος της επέμβασης το ενδοσκόπιο αφαιρείται και κλείνεται η οπή στο κρανίο.  Η επέμβαση διαρκεί  30’- 60’, ενώ ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα και εξέρχεται από την κλινική σε 24 ώρες.

Η 3η κοιλοστομία είναι μια ασφαλής επέμβαση και υπερέχει στο ότι αντιμετωπίζει τον υδροκέφαλο χωρίς να εμφυτευθεί κάποιο ξένο σώμα όπως το σύστημα παροχέτευσης. Έτσι αποφεύγονται όλες εκείνες οι επιπλοκές που συνδέονται με το σύστημα παροχέτευσης και περιεγχειρητικά αλλά κυρίως σε βάθος χρόνου.

Ο κίνδυνος επιπλοκών της επέμβασης είναι μικρός και αφορά κυρίως στην ανεπαρκή παροχέτευση λόγω συμφύσεων στην περιοχή των δεξαμενών της βάσης του κρανίου. Στατιστικά, πολύ σπάνια είναι η πιθανότητα για λοίμωξη ή αιμορραγία, παροδική πάρεση του 3ου και 6ου νεύρου, καθώς και βλάβη στο μίσχο της υπόφυσης ή τον υποθάλαμο.