Κολλοειδής κύστη

Κολλοειδής κύστη εγκεφάλου

Οι κολλοειδείς κύστεις δεν είναι όγκοι αλλά μια σπάνια καλοήθης αναπτυξιακή δυσπλασία. Αποτελούνται από ένα λεπτό ινώδες τοίχωμα εξωτερικά και ένα εσωτερικό επιθήλιο κυττάρων που παράγει βλέννα, εσωτερικά.

Η συντριπτική πλειοψηφία των κολλοειδών κύστεων αναπτύσσονται στον εγκέφαλο στο πρόσθιο μέρος της τρίτης κοιλίας κοντά στη μετάβαση προς τις πλάγιες κοιλίες, δηλαδή στους χώρους του εγκεφάλου που κυκλοφορεί το εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Ακόμη και  μικρές κύστεις προκαλούν συμπτώματα υδροκεφαλίας εάν αποφράσσουν την φυσιολογική έξοδο του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.

Οι κολλοειδείς κύστεις συνήθως γίνονται συμπτωματικές μετά τα 30 έτη όταν λόγω της απόφραξης, προκαλείται αυξημένη ενδοκράνια πίεση. Τα συμπτώματα είναι συνήθως μετωπιαίοι, διαλείποντες, έντονοι, μικρής διάρκειας πονοκέφαλοι που συνδυάζονται με ναυτία και έμετο. Επίσης, διαταραχές όρασης και μνήμης, αλλά και απώλεια συνείδησης. Επίσης, μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα ισορροπίας και βάδισης ακόμη και αιφνίδιο θάνατο.

Η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου που συστήνει ο Νευρολόγος, δίνει σχεδόν με βεβαιότητα τη διάγνωση λόγω της χαρακτηριστικής εικόνας των κολλοειδών κύστεων.

Θεραπεία κολλοειδούς κύστης

Η θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπιση των κύστεων που προκαλούν συμπτώματα είναι η χειρουργική αφαίρεση ενδοσκοπικά ή με τη χρήση μικροσκοπίου. Αναλόγως με το μέγεθος της κύστης, την υφή του τοιχώματός της και το μέγεθος των κοιλιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελάχιστα επεμβατικές ενδοσκοπικές τεχνικές, τις οποίες εφαρμόζουμε. 

Εάν δεν είναι δυνατόν να διενεργηθεί χειρουργείο και υπάρχει κίνδυνος από την ενδοκράνια πίεση, τότε ενδέχεται να αποφασιστεί η τοποθέτηση βαλβίδας για παροχέτευση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού.

Εάν οι κύστεις διαγνωστούν τυχαία λόγω απεικονιστικής εξέτασης για άλλο πρόβλημα, είναι μικρές (με διάμετρο κάτω από 1 εκ) και δεν προκαλούν συμπτώματα, μπορεί να παρακολουθούνται με μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου σε τακτά χρονικά διαστήματα.